Manastir Žiča

Mataruška Banja je 8 km udaljena od Kraljeva, jugo-zapadno pored manastira Žiča i taj put je mostom na Ibru povezan sa Ibarskom magistralom. Manastir Žiča je udaljen 2,5 km od Mataruške Banje, Vrnjačka Banja 30 km, manastir Ljubostinja 38 km, a manastir Studenica 50 km.
Jedan od najznačajnijih srpskih manastira (carska Lavra ili sedmovrata Žiča) završen je 1208. godine. Veliki župan, Stefan Nemanjić, 1217. godine dobija kraljevsku krunu od pape Honorija III. Spoljna politika sada već kraljevine Srbije okreće se Rimu. Arhimandrit Sava, brat kralja Stefana, uspeva da ojača prevlast pravoslavlja što rezultira dobijanjem autokefalnosti 1219. godine. U Nikeji, car Teodor I Laskaris sa vaseljenskim patrijarhom Manojlom Sarantenom Haritopulom imenuje Savu za prvog arhiepiskopa samostalne srpske crkve. Sedište novonastale arhiepiskopije postaje manastir Žiča gde Sava 1221. godine ponavlja obred krunisanja svog brata Stefana, ovog puta po pravoslavnim obredima. Naslednici kralja Stefana su takođe krunisani u manastiru Žiča, a dve godine pred svoju smrt u Trnovu 1236. godine Sava postavlja i rukopoloži novog srpskog arhiepiskopa Arsenija. Sredinom XII-tog veka prodor Kumana i Tatara ugrožava temelje države Nemanjića te se sedište arhiepiskopa premešta u crkvu Sv. Apostola u Peći.
Živopis manastira je dosta oštećen. Raspeće, skidanje sa krsta i likovi apostola nastali oko 1220. godine očuvani su samo u fragmentima. Najbrojnije freske su islikane u periodu od 1309. do 1316. godine u doba vladavine kralja Milutina. Sam manastirski hram je dugo bio uzor potonjim graditeljima manastira i crkava u Srbiji.